Tłumaczenie konferencyjne: to wyłącznie ustna forma tłumaczenia. Zadaniem tłumacza jest oddanie znaczenia i intencji wypowiedzi prelegenta. Tłumacz zawsze wypowiada się w pierwszej osobie.

Tłumaczenie symultaniczne: tłumaczenie odbywające się równocześnie z wystąpieniem prelegenta. W tej formie tłumaczenia wykorzystuje się specjalistyczny sprzęt (dźwiękoszczelne kabiny, zestawy słuchawek i mikrofonów).

Tłumaczenie konsekutywne: tłumaczenie odbywające się po wystąpieniu prelegenta. Tłumacz stosuje system notacji, który pozwala zapamiętać mu najważniejsze aspekty wypowiedzi prelegenta.

Szeptanka (chuchotage): rodzaj tłumaczenia symultanicznego, tłumacz tłumaczy do ucha delegata np. podczas konferencji. Tę formę tłumaczenia stosuje się w celu zaoszczędzenia czasu, gdy tłumaczenia potrzebują max. trzy osoby na sali.

Kombinacja językowa: zestaw języków, którymi posługuje się tłumacz. Tłumacz konferencyjny zwykle posiada konfigurację ABC. Język A to język ojczysty, na który tłumacz tłumaczy z języka B i C. Język B to język aktywny, na który i z którego tłumacz może tłumaczyć. Język C to język bierny, z którego tłumacz tłumaczy jedynie na język ojczysty. Konfigurację językową stosuje Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Ustnych Komisji Europejskiej.

Języki aktywne i bierne: język aktywny, to ten na który tłumacz może tłumaczyć z języka ojczystego i w drugą stronę. Język bierny to ten, z którego tłumacz może tłumaczyć wyłącznie na język ojczysty.

Tłumaczenie liaison: tłumaczenie bardzo podobne do konsekutywnego. Jednak tu długość tłumaczonych wypowiedzi jest dużo krótsza niż w przypadku tłumaczenia konsekutywnego. Tłumacz nie musi robić notatek.

Przekład pisemny: tłumaczenie pisemne. Proces tłumaczenia pisemnego jest bardzo złożony i różni się w zależności od tematyki i specyfiki tekstu, wyróżniamy np. przekład literacki tłumaczenie techniczne i specjalistyczne.

Przekład uwierzytelniony: tłumaczenie wykonane i potwierdzone przez tłumacza przysięgłego.

Sprawności językowe: podstawowe umiejętności, jakie uczeń powinien opanować, ucząc się języka angielskiego tj. rozumienie tekstu czytanego, rozumienie teksu słuchanego, mówienie i pisanie.

CLT (Communicative language teaching): aktualnie uznawana w dydaktyce za najskuteczniejszą metoda nauczania języka obcego, oparta na zrównoważonym treningu najważniejszych sprawności językowych tj. rozumienie tekstu czytanego, rozumienie teksu słuchanego, mówienie i pisanie.

FCE: certyfikat potwierdzający kwalifikacje na poziomie średnio zaawansowanym wyższym. Aby uzyskać certyfikat należy zdać egzamin organizowany przez University of Cambridge Local Examinations Syndicate.

CAE: certyfikat potwierdzający kwalifikacje na poziomie zaawansowanym. Aby uzyskać certyfikat należy zdać egzamin organizowany przez University of Cambridge Local Examinations Syndicate.

CPE: certyfikat potwierdzający kwalifikacje na poziomie biegłym. Aby uzyskać certyfikat należy zdać egzamin organizowany przez University of Cambridge Local Examinations Syndicate.